Mihri’nin hayat hikayesi özlü bir bakış ile, kendi üslubu ve diliyle üretme çabasındaki bir ressamın öyküsü olarak görülebilir. Ancak kadın kimliği günümüzde dahi sanatını oldukça görünmez kılarken, bir kadın ressam olarak talep ettiği biçimde üretmek arzusu ve kadınlara dönemin sanat ve akademi ortamında alan açma mücadelesi onu görünür kılmıştır. Mihri, günün kalıplarının kendisini sınırlandırmasına ve görünmez kılmasına izin vermemiş, zamanının ötesinde bir yaşam sürdürmüştür.
Bu bağlamda tasarımın ana konsepti “sınırları aşmak” kavramı olarak belirlenmiştir. İnsanlık ve sanat tarihine bakıldığında, sınır ve kısıtları içeren katı bir sistem ile ilişkilenmenin üç temel yolu olduğu görülebilir. Bunlardan ilki bu katı sistemle mücadele etmeyip ona uyum sağlamak, ikincisi kendini bu sistemden tamamen soyutlayarak sistem dışı konumlamaktır. Üçüncü yöntem ise, Mihri’nin de yaptığı gibi, katı sistemin içine sızarak onun sınırlarında değişimler sağlamaktır.
Tasarlanan sanat yapıtı, “sanatçının yolu yürüdükçe uzak gider” diyen Mihri’nin sanatta tercih ettiği yolu forma dönüştürmek gayretindedir. Tasarımın çeper ögesi olan gridal çelik strüktür, katı kurallar sistemini temsil etmektedir. Bu tek düze kurallar sistemini temsil eden çerçevenin içine yerleşen küre ise, renk ve form yoluyla sistemin içerisine sızarak farklı olanın estetiğini vurgulamaktadır. Yarı geçirgen kaplamalı küre, görünür olmak ile görünmez olmak çelişkisindeki sanatçının özüne göndermede bulunur.
Bunun yanı sıra Mihri yaşamı boyunca izleyen değil dahil olan olarak konumlanmış ve bu kararın cesaret gerektiren yüklerini göğüslemekten çekinmemiştir. Bu yaşama dahil olma cüreti, başarısının ve özgür kimliğinin temelini oluşturmuştur. Bu nedenle tasarım, Mihri’nin yaşamla kurduğu dahil olma ilişkisini park kullanıcılarıyla kurarak, kullanıcıyı gridal yapının içine, sıkışmışlığa çağıran yırtıklar barındırır. Sınırlardan geçme cesaretini gösterebilen kullanıcıyı ise kürenin içine alarak, tepede yer alan açıklıktan gökyüzünü seyretme ödülünü, özgürlüğü sunar.
